Tentoonstelling: Haagse Vrouwen

NL - OVER DIT PROJECT

Dit project is tot stand gekomen naar aanleiding van Herinner je de Vrouwen, een initiatief dat de geschiedenis van vrouwenemancipatie in Nederland belicht. Het benadrukt de impact van generaties vrouwen die hebben gestreden voor gelijke rechten en inspireert om hun werk voort te zetten. Herinner je de Vrouwen gaat dieper in op de Nederlandse vrouwenemancipatie van nu, maar ook op de geschiedenis ervan. Binnen vrouwenemancipatie zijn er in relatief korte tijd enorme stappen gezet, maar wie heeft ervoor gezorgd dat deze vrijheid nu mogelijk is?

Herinner je de Vrouwen is een project van fotograaf Laura Cnossen en journalist Marjolein Koster. Als twee jonge makers vinden zij het belangrijk om bewust te zijn van de schouders waarop zij staan. “De generaties vrouwen voor ons hebben enorm gestreden voor hun rechten en het is belangrijk dat we dit niet vergeten, want de gelijkwaardige samenleving die aan de horizon lonkt, is nog lang niet voor iedereen binnen handbereik.” Met Herinner je de Vrouwen wordt op laagdrempelige manier kennisgemaakt met het onderwerp emancipatie, met als doel te informeren en inspireren.

EN - ABOUT THIS PROJECT

This project was created in response to Herinner je de Vrouwen (Do Remember the Women), an initiative that highlights the history of women's emancipation in the Netherlands. It emphasizes the impact of generations of women who have fought for equal rights and aims to inspire others to continue their work. Herinner je de Vrouwen delves into both the present and past of Dutch women’s emancipation. While enormous progress has been made in a relatively short time, who were the ones that made today’s freedoms possible?

Herinner je de Vrouwen is a project by photographer Laura Cnossen and journalist Marjolein Koster. As two young creators, they find it essential to recognize the shoulders they stand on. “Generations of women before us have fought hard for their rights, and it’s crucial that we don’t forget this, because the equal society that lies on the horizon is still out of reach for many.” Through Herinner je de Vrouwen, they offer an accessible introduction to the topic of emancipation, with the goal of informing and inspiring others.

NL - Lichtpuntjes in  Mariahoeve – Samen  voor een betere wijk

Dertien jaar geleden verhuisde Naomi Barki-Van Vliet vanuit Friesland naar Mariahoeve met haar jonge dochter. “In het begin vond ik het best moeilijk. In het dorp waar ik vandaan kwam, groette iedereen elkaar en keek je naar elkaar om. Hier voelde het afstandelijk.” Maar Naomi besloot daar iets aan te doen.

Wat begon met kleine activiteiten voor kinderen, groeide uit tot Lichtpuntjes van Mariahoeve, een stichting die armoedeen eenzaamheid in de wijk wil verminderen. “Ik geloof dat iedereen een licht kan laten schijnen. Het begint met een oprechte glimlach of interesse in de ander. Van daaruit kan zoveel moois groeien.”

De stichting biedt warme maaltijden, kinderactiviteiten en hulp bij geldzorgen en sociale problemen. “We willen dat iedereen zich welkom voelt. Onze maaltijden zijn gratis, niet alleen voor mensen met weinig geld, maar voor iedereen in de wijk. Zo maken we een plek waar iedereen erbij hoort, ongeacht wie je bent of in welke situatie je zit.”

Naast sociale activiteiten heeft Lichtpuntjes van Mariahoeve ook praktische projecten, zoals de Lichtpuntjes FIXbrigade enenergiecoaches. “We helpen mensen hun energiekosten te verlagen, bijvoorbeeld door kieren te dichten of zuinige douchekoppen te installeren. Tijdens huisbezoeken zien we soms ook dat er nauwelijks eten is. Dan zorgen we meteen voor voedsel.”

Naomi’s eigen ervaringen met ziekte en moeilijke tijden hebben haar kijk op het leven veranderd. “Ik weet hoe het voelt om je verloren te voelen, maar ik geloof dat iedereen iets kan betekenen. Begin klein, vraag iemand hoe het gaat, of luister gewoon. Dat maakt een groter verschil dan je denkt. Doe iets goeds, hoe klein ook. We hebben allemaal dingen waar we mee worstelen, maar samen kunnen we zoveel meer. Met liefde en een beetje hulp maken we de wereld een stukje lichter.”    

EN - Lichtpuntjes in Mariahoeve – United for a Better Neighborhood

Thirteen years ago, Naomi Barki-Van Vliet moved from Friesland to Mariahoeve with her young daughter. “In the beginning, I found it quite difficult. In the village where I came from, everyone greeted each other and looked out for one another. Here, it felt distant.” But Naomi decided to do something about that.

What started as small activities for children grew into Lichtpuntjes van Mariahoeve, a foundation aimed at reducing poverty and loneliness in the neighborhood.“I believe that everyone can shine a light. It starts with a genuine smile or taking an interest in someone. From there, so much beauty can grow.”

The foundation provides warm meals, children's activities, and support with financial worries and social issues. “We want everyone to feel welcome. Our meals are free—not just for people with little money, but for everyone in the neighborhood. That way, we create a place where everyone belongs, no matter who you are or what situation you’re in.”

In addition to social activities, Lichtpuntjes van Mariahoeve also runs practical projects, such as the Lichtpuntjes FIX Brigade and energy coaches. “We help people lower their energy costs, for example, by sealing drafts or installing water-saving showerheads. During home visits, we sometimes see that there is barely any food. When that happens, we immediately provide help.”

Naomi’s own experiences with illness and difficult times have changed her outlook on life. “I know what it feels like to feel lost, but I believe that everyone can make a difference. Start small—ask someone how they are doing, or just listen. It makes a bigger difference than you think. Do something good, no matter how small. We all have struggles, but together, we can do so much more. With love and a little help, we can make the world a little brighter.”

NL - Van topsporter tot  inspirator voor een nieuwe generatie

Renske laat zien dat je met doorzettingsvermogen en positiviteit veel grenzen kunt verleggen. Toen ze tien jaar oud was, kreeg ze een herseninfarct. Ze moest opnieuw leren hoe ze dagelijkse dingen kon doen. “De revalidatie ging snel, maar mijn weg vinden in het normale leven was moeilijker,” vertelt Renske. Sport werd haar redding.

Ze vond haar passie in snowboarden. Daar voelde ze zich vrij en presteerde ze zelfs beter dan anderen. Maar toen kwam een nieuwe tegenslag: op haar 15e werd ze aangereden door een vrachtwagen.“ Dat was echt een klap op mijn lijf. Ik heb toen wel ontdekt dat sport mij gelukkig maakt. Door fysiek sterk te zijn, kon ik ook de leuke dingen in het leven blijven doen.” Renskes doorzettingsvermogen bracht haar naar twee Paralympische Spelen.

“Het mooiste moment was toen ik me kwalificeerde voor de tweede Spelen. Na slechte resultaten dacht ik dat het niet meer zou lukken. Maar toen werd ik onverwacht tweede. Dat was magisch.” Na haar topsportcarrière gebruikt Renske haar ervaringen om anderen te helpen. Ze werkt voor het Fonds Gehandicaptensport en de Nederlandse Golf Federatie. Daar zet ze projecten op om golf toegankelijk te maken voor mensen met een beperking. “Golf gaf mij mijn zelfvertrouwen terug toen ik in een dip zat. Via golf kwam ik ook bij snowboarden terecht. Nu wil ik anderen dezelfde kansen geven.”

Renske richt zich niet speciaal op vrouwen, maar ze merkt dat golf en snowboarden vaak mannenwerelden zijn. Het begeleiden van een snowboardkamp voor vrouwen vond ze daarom bijzonder. “Het is fantastisch om te zien hoe vrouwen elkaar beter maken en versterken.”

Renske wil graag een verschil maken. “Het gaat nu niet meer om mij, maar om anderen te helpen groeien. Dat geeft mij de meeste voldoening. Denk niet in beperkingen, maar in mogelijkheden. Zelfs als het moeilijk is, blijf ik werken aan vooruitgang. Fouten maken 
hoort erbij, maar elke stap vooruit voelt als een overwinning.”

EN - From Paralympic Athlete to Motivator for the Next Generation

Renske shows that with perseverance and positivity, you can push many boundaries. When she was ten years old, she suffered a stroke and had to relearn how to do everyday tasks. “The rehabilitation went quickly, but finding my way in normal life was much harder,” Renske says. Sports became her salvation.

She found her passion in snowboarding, where she felt free and even outperformed others. But then came another setback: at 15, she was hit by a truck. “That was a huge blow to my body. But I realized that sports make me happy. By staying physically strong, I could keep enjoying the good things in life.” Her perseverance led her to two Paralympic Games.

“The best moment was qualifying for my second Games. After poor results, I thought I had no chance. But then, unexpectedly, I came in second. It was magical.” After her professional sports career, Renske used her experiences to help others. She now works for Fonds Gehandicaptensport and the Royal Dutch Golf Federation, creating projects to make golf more accessible for people with disabilities. “Golf restored my confidence when I was struggling. Through golf, I eventually found snowboarding. Now, I want to give others the same opportunities.”

Renske doesn’t focus specifically on women, but she notices that golf and snowboarding are often male-dominated. That’s why leading a women’s snowboard camp was so special to her. “It’s amazing to see how women uplift and strengthen each other.”

Renske wants to make a difference. “It’s no longer about me, but about helping others grow. That gives me the most fulfillment. Don’t think in limitations—think in possibilities. Even when it’s tough, I keep working toward progress. Making mistakes is part of the process, but every step forward feels like a victory.”

NL - Vrouwelijk leiderschap in de muziekindustrie

Majel Blonden heeft sinds 1997 bij PAARD in Den Haag gewerkt, een van de grootste poppodia in Nederland. Ze begon als concertprogrammeur in een door mannen gedomineerde industrie en was destijds de enige vrouwelijke programmeur op een groot podium. Nu is ze al meer dan tien jaar directeur en zet ze zich in voor vrouwen in de culturele sector.

“Toen ik als programmeur begon, waren er bijna geen regels voor zwangerschapsverlof of gelijke kansen. Ik wist niet eens hoe dat werkte, en mijn werkgever gaf er geen voorlichting over. Inmiddels zijn die tijden veranderd,” vertelt Majel.

Voor het 50-jarig jubileum organiseerde ze bijvoorbeeld Time is Now, een festival met alleen vrouwelijke artiesten. “De mannelijke dominantie in de popmuziek heeft lang genoeg geduurd. Het lijkt soms alsof er minder vrouwelijke artiesten of schrijvers zijn, maar dat geloof ik niet. Mannen hebben gewoon meer toegang tot de publieke ruimte. Daarom vind ik het goed om er bewust mee bezig te zijn en meer podium te geven aan vrouwen.”

PAARD organiseert ook speciale dagen voor meisjes, zodat ze kunnen ontdekken wat voor werk er is binnen een poppodium. “Er zijn nu veel vrouwelijke programmeurs, maar in de techniek, zoals licht en geluid, werken nog vooral mannen.”

Majel vindt het belangrijk om een goede werkgever te zijn. “Ons team werkt keihard, en dat kan alleen als je goed voor je mensen bent. Vrouwen verdienen gelijke kansen en hetzelfde salaris als mannen. Daar let ik altijd op.”

Haar boodschap aan jonge vrouwen? “Volg je hart, ook als je denkt dat het een mannenwereld is. Als jij het leuk vindt, moet je ervoor gaan.”

EN - Female Leadership in the Music Industry

Majel Blonden has been working at PAARD in The Hague since 1997, one of the largest music venues in the Netherlands. She started as a concert programmer in a male-dominated industry and was the only female programmer at a major venue at the time. Now, after more than ten years as director, she is committed to supporting women in the cultural sector.

“When I started as a programmer, there were hardly any rules for maternity leave or equal opportunities. I didn’t even know how it worked, and my employer never informed me about it. Thankfully, times have changed,” says Majel.

For PAARD’s 50th anniversary, she organized Time is Now, a festival featuring only female artists. “Male dominance in pop music has gone on long enough. It sometimes seems like there are fewer female artists or songwriters, but I don’t believe that. Men just have more access to public space. That’s why I think it’s important to actively create more opportunities for women.”

PAARD also organizes special days for girls to explore the different jobs within a music venue. “There are now many female programmers, but in technical fields like lighting and sound, men still dominate.”

Majel believes in being a good employer. “Our team works incredibly hard, and that’s only possible if you take good care of your people. Women deserve equal opportunities and the same salary as men. That’s something I always pay attention to.”

Her message to young women? “Follow your heart, even if you think it’s a man’s world. If you enjoy it, go for it.”

NL - Wereldwijde strijd voor vrouwenrechten

Jurist Corinne Dettmeijer heeft haar hele leven gewijd aan rechtvaardigheid en gelijkheid. Nu zet ze zich in voor het Comité voor de Eliminatie van Discriminatie tegen Vrouwen van de Verenigde Naties. Dit comité controleert of landen zich houden aan het Vrouwenverdrag uit 1979.

“Bijna de hele wereld heeft dit verdrag ondertekend, maar ik kan er van schrikken hoe onbekend het nog is in Nederland,” zegt Corinne.

Het comité beoordeelt hoe landen discriminatie tegen vrouwen tegengaan en biedt ruimte voor individuele klachten. “Als een vrouw wordt vermoord na herhaalde meldingen van bedreigingen, kan de overheid van dat land verantwoordelijk worden gehouden. Het verdrag verplicht landen om hun vrouwelijke burgers te beschermen tegen gendergerelateerd geweld.”

In Nederland ziet Corinne dat er nog veel verbeterd kan worden. “We kijken pas sinds kort serieus naar femicide. Vroeger noemden we het ‘familiedrama’, maar nu beseffen we dat huiselijk geweld vaak bijzonder gericht is op vrouwen. Ook economische onafhankelijkheid is een groot punt. Veel vrouwen werken parttime, wat hun loopbaanontwikkeling beperkt en hen kwetsbaarder maakt bij een scheiding.”

Corinne benadrukt dat gelijkheid verder gaat dan gelijke rechten op papier. “Echte gelijkheid betekent dat vrouwen gelijke kansen hebben, ook daar waar de belangrijke beslissingen worden genomen. Zaken zoals gebrek aan kinderopvang, ouderenzorg en druk van online haatcampagnes mogen dit niet in de weg staan.”

Wat haar drijft, is de mogelijkheid om wereldwijd een verschil te maken. “Het is bijzonder om met vrouwen uit de hele wereld samen te werken en te leren. Ik ben ervan overtuigd dat het recht een motor is voor verandering. Niet alleen beleid, maar ook rechtspraak kan helpen vrouwenrechten overal onder de aandacht te brengen.”

“Elke vrouw is krachtiger dan ze denkt. Het VN-Vrouwenverdrag biedt bescherming en kansen. Ik hoop dat elk meisje, waar ook ter wereld, weet dat ze recht heeft op gelijkheid en ondersteuning om haar kracht te benutten.”

 EN - Global Fight for Women's Rights

Legal expert Corinne Dettmeijer has dedicated her entire life to justice and equality. She is now engaged in the Committee on the Elimination of Discrimination against Women of the United Nations. This committee monitors whether countries comply with the 1979 Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women (CEDAW).

“Almost the entire world has signed this convention, but I am shocked by how little it is known in the Netherlands,” says Corinne.

The committee assesses how countries combat discrimination against women and provides space for individual complaints. “If a woman is murdered after repeatedly reporting threats, the government of that country can be held responsible. The convention obliges countries to protect their female citizens from gender-based violence.”

Corinne sees that in the Netherlands, there is still much room for improvement. “We have only recently begun to take femicide seriously. In the past, we called it a ‘family tragedy,’ but now we recognize that domestic violence is often specifically targeted at women. Economic independence is also a major issue. Many women work part-time, which limits their career development and makes them more vulnerable in the event of a divorce.”

Corinne emphasizes that equality goes beyond equal rights on paper. “True equality means that women have equal opportunities, even in places where important decisions are made. Issues such as the lack of childcare, elderly care, and pressure from online hate campaigns should not stand in the way.”

What drives her is the opportunity to make a difference worldwide. “It is special to work and learn alongside women from all over the world. I am convinced that law is a driving force for change. Not only policies but also legal rulings can help bring attention to women’s rights everywhere.”

“Every woman is stronger than she thinks. The UN Women’s Convention provides protection and opportunities. I hope that every girl, no matter where she is in the world, knows that she has the right to equality and the support to harness her strength.”

NL -Samen in beweging voor een schonere wereld

Bettina van Elk zet zich onvermoeibaar in voor een schoner Den Haag. Ze begon het initiatief “vuiljutten”, waarbij ze samen met anderen van het Haagse platform “De Slimme Senior” afval opruimt langs stranden en straten. Zo laat ze zien hoe kleine stappen een groot verschil kunnen maken. “Het helpt misschien niet om de hele wereld schoon te maken, maar het gaat om het signaal dat we geven.”

Haar liefde voor de natuur begon al vroeg. Ze groeide op aan zee en ontwikkelde later als duiker in Nederland en het buitenland een bijzondere band met het water. “Als ik zie wat er allemaal aanspoelt en achterblijft op het strand, kan ik niet anders dan opruimen. Het is niet alleen goed voor het milieu, maar ook voor jezelf.”

Voor Bettina gaat vuiljutten verder dan alleen afval opruimen. Het brengt mensen samen en geeft een gevoel van verbinding. “We beginnen om elf uur, drinken samen koffie en daarna gaat iedereen aan de slag. Het sociale aspect is net zo belangrijk als het schoonmaken. Het geeft je een doel en houdt je hersenen actief.”

De natuur inspireert haar, maar ook de groep mensen die met haar meedoen, van leden van het platform De Slimme Senior tot buurtbewoners. “Zelfs als je niet meer zo mobiel bent, kun je bijvoorbeeld doppen sorteren. Anderen maken daar dan creatieve kunstwerken van. Het draait om wat je wél kunt doen.”

Met humor, doorzettingsvermogen en veel positiviteit heeft Bettina een beweging gestart die niet alleen afval opruimt, maar ook een boodschap van hoop en verantwoordelijkheid verspreidt. “Het is niet alleen goed voor de aarde, maar het geeft ook energie en een gevoel van voldoening.”

EN - Being active for a Cleaner World

Bettina van Elk is tirelessly committed to a cleaner The Hague. She started the initiative “vuiljutten,” where she and others from The Hague platform “De Slimme Senior” clean up litter along beaches and streets. By doing this, she demonstrates how small steps can make a big difference. “It may not help in cleaning the entire world, but it’s about the message we send.”

Her love for nature began at an early age. She grew up by the sea and later, as a diver in the Netherlands and abroad, developed a special bond with the water. “When I see what washes up and is left behind on the beach, I can’t help but clean it up. It’s not only good for the environment but also for yourself.”

For Bettina, vuiljutten is more than just picking up litter. It brings people together and creates a sense of connection. “We start at eleven o’clock, have coffee together, and then everyone gets to work. The social aspect is just as important as the cleaning itself. It gives you a purpose and keeps your mind active.”

Nature inspires her, but so do the people who join her, from members of the De Slimme Senior platform to local residents. “Even if you’re not very mobile, you can still help by sorting bottle caps for example. Others then turn them into creative artworks. It’s all about what you can do.”

With humor, perseverance, and a lot of positivity, Bettina has started a movement that not only cleans up litter but also spreads a message of hope and responsibility. “It’s not just good for the planet, but it also gives you energy and a sense of fulfillment.”

NL - Een leven in dienst van verbinding en empowerment

Annie heeft haar leven gewijd aan het versterken van vrouwen in Den Haag en omgeving. Al meer dan veertig jaar zet zij zich in voor emancipatie, participatie en integratie, in het bijzonder voor vrouwen in stadsdeel Centrum. In 1985 begon ze met informele taallessen voor Surinaamse, Turkse en Marokkaanse vrouwen. Dit groeide uit tot vereniging AASRA, een multiculturele vereniging die vrouwen ondersteunt met integratie, educatie en sociale verbinding.

“Toen ik in 1975 vanuit Suriname naar Nederland kwam, merkte ik hoe moeilijk het was voor veel vrouwen om zich thuis te voelen. Ze spraken de taal niet en voelden zich alleen,” vertelt Annie. Ze begon met eenvoudige Nederlandse lessen en luisterde naar hun verhalen. “Ze hadden niet alleen taallessen nodig, maar ook een plek om hun verhaal te doen, hun eenzaamheid te doorbreken en hulp te zoeken.”

AASRA werd een veilige plek waar vrouwen sterker konden worden. De vereniging biedt niet alleen taallessen, maar ook andere activiteiten aan, zoals samen gezond bewegen, creatieve activiteiten, eenzaamheidsbestrijding en spreekuren. Hier krijgen vrouwen hulp bij praktische en emotionele problemen. “We helpen niet alleen met de taal, maar ook met het vinden van de juiste hulp. Of het nu gaat om huiselijk geweld, geldproblemen of gezondheidszorg, we begeleiden ze naar de juiste mensen.”

Annie vindt dat integratie een proces is dat je samen doet. “We kunnen meer bereiken als we samenwerken. Bewoners en de politiek hebben daarin beiden een verantwoordelijkheid. Het is zoals handen wassen: als je twee handen gebruikt, worden ze beiden schoon.”

Haar boodschap aan vrouwen is duidelijk: “Wacht niet tot iemand je komt halen. Ga naar het buurthuis, doe mee, leer en beweeg. Je werkt niet alleen aan jezelf, maar ook aan een betere samenleving. Zo kun je anderen inspireren om hetzelfde te doen. Als vrouwen sterker worden, wordt de hele samenleving sterker.”

EN - A Life in Service of Connection and Empowerment

Annie has dedicated her life to empowering women in The Hague and its surroundings. For more than forty years, she has been working for emancipation, participation, and integration, particularly for women in the city center. In 1985, she started unofficial language lessons for Surinamese, Turkish, and Moroccan women. This initiative grew into AASRA, a multicultural association that helps women with integration, education, and social connections.

“When I came to the Netherlands from Suriname in 1975, I noticed how difficult it was for many women to feel at home. They didn’t speak the language and felt isolated,” Annie says. She started with simple Dutch lessons and listened to their stories. “They didn’t just need language lessons; they also needed a place to share their stories, break their isolation, and seek help.”

AASRA became a safe space where women could become stronger. The association offers not only language lessons but also other activities, such as group exercise, creative workshops, loneliness prevention, and consultation hours. Here, women receive help with both practical and emotional challenges. “We don’t just assist with language; we also help them find the right support. Whether it’s domestic violence, financial difficulties, or healthcare, we guide them to the right people.”

Annie believes that integration is a process you go through together. “We can achieve more when we work together. Both residents and politicians have a responsibility in this. It’s like washing hands: when you use both hands, they both become clean.”

Her message to women is clear: “Don’t wait for someone to come and get you. Go to the community center, participate, learn, and take action. You’re not just working on yourself but also contributing to a better society. This way, you can inspire others to do the same. When women become stronger, the whole society becomes stronger.”

NL - Meer dan een drankje: geschiedenis, maatschappij en Haagse trots

Op een historische plek in Den Haag, waar vroeger jenevers, likeuren en bitters werden geproduceerd, wordt nu een uniek erfgoed in stand gehouden. De oude distilleerderij is niet alleen een winkel, proeflokaal en museum, maar ook een plek waar de ziel van de stad tot leven komt. “Hier draait het om verbinding, respect en de geschiedenis die we delen,” vertelt Fleur Kruyt.

De collectie wordt met zorg beheerd, van distilleerketels en drankorgels tot oude flessen. Tijdens rondleidingen leren bezoekers over de geschiedenis van dranken, cultuur en samenleving. “We vertellen niet alleen over hoe de dranken worden gemaakt, maar ook over hoe jenever de wereld over ging en verbonden was met grote maatschappelijke thema’s. Bijvoorbeeld de rol van vrouwen en mannen in de 17e eeuw of Nederland in de koloniale tijd. Met een vleugje humor kun je veel bespreekbaar maken.”

Ondanks persoonlijke tegenslagen, zoals het verlies van haar man in 2015, blijft Fleur gedreven. “Het gaat niet alleen om het product, maar om wat het betekent. We bieden mensen een ervaring, een stukje Haagse geschiedenis en een moment van verbinding. Soms huilt er iemand aan de bar, omdat ze zich hier eindelijk gezien voelen. Dat is wat ik wil bieden: een plek waar iedereen welkom is. We laten ook mensen in re-integratietrajecten hier werken. Iedereen krijgt een kans om een steentje bij te dragen.”

Van duurzaam verpakte flessen tot unieke rondleidingen, alles ademt zorg en respect. “We hebben een verantwoordelijkheid naar elkaar, naar onze geschiedenis en naar de toekomst. Dat is een manier van leven die ik graag wil delen.”

EN - More Than a Drink: History, Society and Pride of The Hague

In a historic location in The Hague, where dutch junipers, liqueurs, and bitters were once produced, a unique heritage is now being preserved. The old distillery is not just a shop, tasting room, and museum, but also a place where the soul of the city comes to life. “It’s all about connection, respect, and the history we share,” says Fleur Kruyt.

The collection is carefully maintained, from distillation kettles and drankorgels to old bottles. During guided tours, visitors learn about the history of beverages, culture, and society. “We don’t just explain how the drinks are made, but also how the dutch gin traveled the world and was intertwined with major social themes. For example, with the roles of men and women in the 17th century or the Netherlands during the colonial era. With a touch of humor, you can open up many conversations.”

Despite personal hardships, such as the loss of her husband in 2015, Fleur remains driven. “It’s not just about the product, but about what it represents. We offer people an experience, a piece of The Hague’s history, and a moment of connection. Sometimes, someone cries at the bar because they finally feel seen here. That is what I want to provide: a place where everyone is welcome. We also give people in reintegration programs the opportunity to work here. Everyone gets a chance to contribute.”

From sustainably packaged bottles to unique guided tours, everything exudes care and respect. “We have a responsibility to each other, to our history, and to the future. That is a way of life I am eager to share.”

NL - Theater als middel voor inclusie

“Wij zijn theatermakers, met of zonder beperking, het is ons vak en onze passie,” vertelt Marjo, die al meer dan twintig jaar werkt in theaterproducties met mensen met een verstandelijke beperking, samen met Saskia, een acteur en deelnemer aan deze producties, geeft ze een kijkje achter de schermen, “we zijn altijd op zoek naar wat mensen wél kunnen,” zegt Marjo, “er zijn wel een aantal eisen die we stellen, de deelnemers moeten kunnen samenwerken en een scheiding kunnen maken tussen fantasie en werkelijkheid, maar voor de rest kunnen ze alles leren.” Daar is Saskia het helemaal mee eens, “ik zeg altijd: neem een baan die je leuk vindt en dan hoef je niet te werken.”

Marjo benadrukt hoe theater het beeld van mensen met een beperking kan veranderen, “we geven ook workshops aan mensen zonder beperking, daarbij draaien we de rollen om, onze spelers worden de begeleiders en de deelnemers leren van hen, dat is prachtig om te zien,” hoewel er vooruitgang is, blijven vooroordelen een uitdaging, “vaak vragen mensen zich af of onze spelers wel kunnen omgaan met kritiek of spanning, maar dit soort vragen stel je eigenlijk niet aan andere acteurs,” merkt Marjo op, Saskia voegt toe: “wij hebben een iets dikkere handleiding, maar wij zijn ook gewoon mensen.”

Het werk brengt meer dan alleen voorstellingen, het biedt ook persoonlijke groei en bewustwording, “theater leert je niet alleen over anderen, maar ook over jezelf, iedereen heeft beperkingen; theater laat zien dat die beperkingen ons juist verbinden,” aldus Marjo.

Saskia sluit af met een glimlach: “wat ik het leukste vind? Drama! Soms ben ik zelf een groot drama, maar op het podium mag dat, en dat maakt het geweldig.”

EN - Theater as a means for Inclusion

“We are theatre makers, with or without disabilities, it is our profession and our passion,” says Marjo, who has been working in theatre productions with people with intellectual disabilities for more than twenty years, together with Saskia, an actor and participant in these productions, she gives a behind-the-scenes look, “we are always looking for what people can do,” says Marjo, “there are a few requirements we set, the participants must be able to cooperate and make a distinction between fantasy and reality, but for the rest, they can learn anything.” Saskia fully agrees with that, “I always say: take a job you like and then you don’t have to work.”

Marjo emphasizes how theatre can change the perception of people with disabilities, “we also give workshops to people without disabilities, in those, we reverse the roles, our players become the supervisors and the participants learn from them, that is wonderful to see,” although there is progress, prejudices remain a challenge, “often people ask whether our players can handle criticism or tension, but you don’t really ask these kinds of questions to other actors,” Marjo points out, Saskia adds: “we have a slightly thicker manual, but we are just people.”

The work brings more than just performances, it also offers personal growth and awareness, “theatre not only teaches you about others, but also about yourself, everyone has limitations; theatre shows that those limitations actually connect us,” according to Marjo.

Saskia concludes with a smile: “what do I like most? Drama! Sometimes I am a big drama myself, but on stage, that is allowed, and that makes it great.”

NL - Pannenkoeken, passie en een plek voor iedereen

Na het verlies van haar rechteronderbeen dacht Sowyen Martina dat haar wereld kleiner zou worden, maar door vrijwilligerswerk vond ze een nieuwe weg. Zij zei tegen haar vriendinnen: "ik kan niets meer, ik ga achter de geraniums zitten," maar toen ontdekte ze dat je geen benen nodig hebt om dienstbaar te zijn en onder de mensen te komen.

Via de wijkbus van Laak en later het VrouwenBuurtLab bouwde Sowyen een gemeenschap op die draait om verbinding en bij ons wordt niet gekeken naar afkomst, geloof of beperkingen, het gaat om samen zijn, liefhebben en elkaar versterken.

"Pannenkoeken bakken werd onverwacht een symbool van haar missie en het begon als een manier om geld te sparen voor een waterprothese waarmee ik kon zwemmen en douchen, maar het groeide uit tot iets veel groters. Tijdens een rommelmarkt kwam een moeder bij mij aan tafel en stortte haar hart uit, ik luisterde en besefte hoe belangrijk het is om er gewoon te zijn, zelfs al is het maar twee minuten onverdeelde aandacht."

Die aandacht geeft Sowyen ook aan kinderen in de wijk en veel kinderen hebben honger of missen aandacht, "Ik maak mijn pannenkoeken voedzamer met volkorenmeel en maïsmeel en geef elk kind een moment waarin ze opbloeien."

Sowyens sociale betrokkenheid is geïnspireerd door haar oma, die in de jaren ’70 in Nederland alles deelde wat ze had. “Mijn lijfspreuk is: ‘Be the person you needed when you were younger.’ Ik had vroeger iemand nodig die even luisterde, en nu wil ik die persoon zijn.”

Met haar werk in het VrouwenBuurtLab en haar pannenkoekenmissielaat Sowyen zien hoe kleine gebaren een grote impact kunnen hebben. “Vrijwilligerswerk is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Het is soms zwaar, maar ontzettend waardevol. En of het nu met een lach, een luisterend oor of een pannenkoek is – iedereen verdient het om gezien te worden.

EN - Pancakes, Passion, and a Place for Everyone

After the loss of her right leg, Sowyen Martina thought her world would become smaller, but through volunteer work, she found a new path. She said to her friends: "I can't do anything anymore, so now I'm only going to sit 'behind my geraniums'," but then she discovered that you don't need legs to be of service and to be among people.

Through the Laak district bus and later the VrouwenBuurtLab, Sowyen built a community that revolves around connection, and there, no attention is paid to where you come from, religion or limitations, it's about being together, loving and strengthening each other.

"Baking pancakes unexpectedly became a symbol of her mission. While it started as a way to save money for a water prosthesis with which I could swim and shower, but it grew into something much bigger. During a flea market a mother came to my table and poured out her heart, I listened and realized how important it is to just be there for someone, even if it’s just two minutes of undivided attention.

Sowyen also gives this attention to children in the neighborhood, and many children are hungry or lack attention, "I make my pancakes more nutritious with whole wheat flour and cornmeal and give each child a moment in which they can thrive."

Sowyen's social involvement is inspired by her grandmother, who shared everything she had in the Netherlands during the 1970s. 'My motto is: Be the person you needed when you were younger.' I needed someone to listen when I was younger, and now I want to be that person."

Through her work in the VrouwenBuurtLab and her pancake mission, Sowyen demonstrates how small gestures can have a significant impact. 'Volunteer work is voluntary, but not without obligation. It is sometimes hard, but incredibly valuable. Whether it's with a smile, a listening ear, or a pancake – everyone deserves to be seen.'

NL - Het menselijke hart is de motor van ons leven

Al bijna 20 jaar zet cardioloog Els Olde Bijvank zich in voor de gezondheid van het vrouwenhart. Zestien jaar geleden richtte ze in Den Haag haar eerste vrouwenpoli op. “Destijds werd er geen rekening gehouden met de verschillen tussen mannen- en vrouwenharten. Maar die zijn groot,” legt Els uit. Bij mannen gaat een hartinfarct vaak om verstoppingen in de grotere bloedvaten rondom het hart, terwijl bij vrouwen vaak de kleine bloedvaten niet goed functioneren. “Vroeger wisten we daar weinig van, maar nu begrijpen we deze verschillen beter. Het is belangrijk om elke patiënt als individu te behandelen, en te kijken naar geslacht, afkomst en levensstijl.” Het onderzoek naar de problemen in de kleine bloedvaten is ook belangrijk voor mannen, want bij veel mannelijke hartpatiënten speelt dit probleem ook.

Els werkt niet alleen aan betere zorg voor vrouwen die al klachten hebben, maar ook aan hoe vrouwen die klachten kunnen voorkomen. Ze ontwikkelde mede het regionale protocol Hart voor Vrouwen, onderdeel van Haagse Vaten, een initiatief van huisartsen en specialisten uit de regio voor gezonde Haagse vaten. Hierbij worden vrouwen die tijdens hun zwangerschap een hoge bloeddruk hadden, of diabetes ontwikkelden, gecontroleerd en zo nodig behandeld. “We willen voorkomen dat ze later ziek worden.”

De overgang is een andere belangrijke fase voor vrouwen. “Bloeddruk en cholesterol stijgen en hiermee neemt het risico op hart- en vaatziekten toe. Gelukkig groeit de bewustwording hierover. Ik wil dat vrouwen goed voor zichzelf zorgen en weten dat ze bij ons terechtkunnen. Het hart blijft boeien – niet alleen als orgaan, maar ook door de emoties en symboliek die het oproept. Het is de motor van het leven. Het vrouwenhart verdient alle aandacht, en ik blijf me inzetten om die kennis verder te verspreiden.”

EN - The human heart is the engine of our lives

For nearly 20 years, cardiologist Els Olde Bijvank has been dedicated to the health of women's hearts. Sixteen years ago, she established her first women's clinic in The Hague. "At that time, no attention was paid to the differences between men's and women's hearts. But those differences are significant," Els explains. For men, a heart attack often involves blockages in the larger blood vessels around the heart, while for women, the smaller blood vessels often do not function properly. "In the past, we knew little about this, but now we understand these differences better. It is important to treat each patient as an individual and to consider gender, ethnicity, and lifestyle." Research into problems in the small blood vessels is also important for men, as many male heart patients also face this issue.

Els is not only working on better care for women who already have complaints but also on how women can prevent these complaints. She co-developed the regional protocol Heart for Women, part of Haagse Vaten, an initiative of GPs and specialists from the region for 'healthy Hague vessels'. This involves checking and treating women who had high blood pressure during pregnancy or developed diabetes. "We want to prevent them from getting sick later."

Menopause is another important phase for women. "Blood pressure and cholesterol levels rise, increasing the risk of cardiovascular disease. Fortunately, awareness of this is rising. I want women to take good care of themselves and know they can come to us. The heart remains fascinating – not only as an organ but also because of the emotions and symbolism it evokes. It is the engine of life. The female heart deserves all the attention, and I will continue to work to spread that knowledge."

NL - Veilige straten voor iedereen

Roos Padmos woont op slechts 150 meter van de boulevard van Scheveningen, een plek die zij als haar thuis ziet. Maar een paar jaar geleden voelde diezelfde boulevard helemaal niet veilig. “Op een zomerse dag was het er onrustig: groepen mannen vielen vrouwen lastig, van jong tot oud. Dat voelde niet goed. Die dag besloot ik dat er iets moest veranderen.”

Ze organiseerde een demonstratie om de boulevard terug te eisen als een plek waar iedereen zich veilig kan voelen. Dit groeide uit tot een grotere campagne tegen straatintimidatie en andere vormen van onveiligheid, zoals straatracen. Ook aandacht voor een schoner en gastvrij Scheveningen staat op de agenda. Roos heeft nu al jaren regelmatig overleg met de gemeente om “vinger aan de pols” te houden. “Het gaat om de veiligheid van iedereen, maar mijn startpunt was de veiligheid van vrouwen. Vrouwen werden lastiggevallen, er werd naar ze gesist en zelfs de armen van kleine meisjes werden vastgegrepen. Mijn eigen dochter werkt in een strandtent en kon ’s avonds niet alleen naar huis. Dat kan en mag niet zo blijven.”

Door Roos’ inzet zijn er belangrijke stappen gezet. Er werd een meldpunt voor straatintimidatie opgericht en er kwamen strandcoaches die jonge mannen aanspreken. Ook is er meer verlichting, meer ruimte voor fietsers en smallere straten met drempels om straatracen tegen te gaan.

Wat drijft Roos? “Ik kan niet tegen onrecht. Iedereen moet zich hier oké voelen. Respect en veiligheid beginnen thuis, met een goede opvoeding en duidelijke regels. Maar het gaat verder: als je iets ziet, help dan. Doe alsof het om je eigen zus of vriendinnen gaat. Veiligheid op straat begint bij ons allemaal. Straatintimidatie is strafbaar, maar de handhaving blijft ingewikkeld. Echte verandering komt alleen als we ons samen uitspreken en actie ondernemen. Kleine stappen kunnen al een groot verschil maken.”

 EN - Safe streets for everyone

Roos Padmos lives just 150 meters from the Scheveningen boulevard, a place she considers home. But a few years ago, that same boulevard did not feel safe at all. “On a summer day, it was chaotic: groups of men were harassing women, from young to old. That didn’t feel right. That day I decided that something had to change.”

She organized a demonstration to reclaim the boulevard as a place where everyone can feel safe. This grew into a larger campaign against street harassment and other forms of insecurity, such as street racing. Attention to a cleaner and more hospitable Scheveningen is also on the agenda. Roos has been in regular consultation with the municipality for years to “keep a finger on the pulse.” “It’s about everyone’s safety, but my starting point was the safety of women. Women were harassed, hissed at, and even arms of little girls were grabbed. My own daughter works in a beach tent and couldn’t go home alone at night. That cannot and should not continue.”

Thanks to Roos' efforts, important steps have been taken. A reporting point for street harassment was established and there are now beach coaches who address young men. There is also more lighting, more space for cyclists, and narrower streets with speed bumps to combat street racing.

What drives Roos? “I cannot stand injustice. Everyone should feel okay here. Respect and safety begin at home, with good upbringing and clear rules. But it goes further: if you see something, help out. Act as if it were your own sister or girlfriends. Street safety starts with all of us. Street harassment is punishable, but enforcement remains complicated. Real change only comes if we speak out together and take action. Small steps can already make a big difference.”

NL - Doorbreken van taboes: Hindostaans en queer

“Den Haag wordt ook wel de hoofdstad van Hindostanen genoemd,” zegt Wedica voor de grap. “Onze gemeenschap is groot en sterk verbonden met elkaar, maar er zijn onderwerpen waar we bijna niet over praten, zoals homoseksualiteit.” Tien jaar geleden kwam Wedica uit de kast, een ervaring die haar motiveerde om het taboe te doorbreken en een plek te creëren voor Hindostaanse queers. Ze richtte het platform Hindostaans & Queer op.

“Ik kende toen niemand uit mijn gemeenschap die queer was. Het voelde alsof ik de enige was. Maar toen ik mijn verhaal deelde in een artikel, kreeg ik veel reacties van anderen die hetzelfde voelden. Dat liet mij zien hoe belangrijk het is om jezelf te laten zien en de verbinding op te zoeken.”

Op het platform Hindostaans & Queer vinden mensen elkaar, kunnen ze ervaringen delen en vinden ze steun om zichzelf te zijn. Het platform is nu een officiële stichting. Ze organiseren evenementen waar soms wel 100 mensen naartoe komen. Ook hebben ze projecten, zoals een boek met verhalen en foto’s van Hindostaanse LHBTI+-personen. “Wat begon als iets kleins, is uitgegroeid tot een stichting. Mensen voelen zich steeds meer onderdeel van een gemeenschap, durven zichzelf te laten zien en maken hun eigen proces door.”

De stichting wil queerness tot iets normaals maken in de Hindostaanse gemeenschap. “Zichtbaarheid is heel belangrijk. Hoe vaker mensen met ons in aanraking komen, hoe normaler het wordt. Representatie doorbreekt taboes.”

Wedica deed dit allemaal naast haar werk als verpleegkundige. Onlangs gaf ze haar rol als voorzitter door aan iemand anders, maar ze blijft actief. “Ik droom van een wereld waarin niemand meer uit de kast hoeft te komen. Waar liefde gewoon liefde is. Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen. Waar een deur sluit, gaat altijd weer een nieuwe open.”

EN - Breaking Taboos: Hindustani and Queer

“The Hague is often called the capital of Hindustanis,” Wedica jokes. “Our community is large and closely connected, but there are topics we hardly ever talk about, like homosexuality.” Ten years ago, Wedica came out, an experience that motivated her to break the taboo and create a place for Hindustani queers. She founded the platform Hindostani & Queer.

“I didn’t know anyone in my community who was queer at that time. It felt like I was the only one. But when I shared my story in an article, I received many responses from others who felt the same way. That showed me how important it is to show yourself and seek for a connection.”

On the Hindostani & Queer platform, people can find each other, share experiences, and find support to be themselves. The platform is now an official foundation. They organize events where sometimes up to 100 people attend. They also have projects, such as a book with stories and photos of Hindustani LGBTQ+ people. “What started as something small has grown into a foundation. People feel more and more part of a community, dare to show themselves, and go through their own processes.”

The foundation wants to make queerness normal within the Hindustani community. “Visibility is very important. The more people come into contact with us, the more normal it becomes. Representation breaks taboos.”

Wedica did all this alongside her work as a nurse. Recently, she handed over her role as chairperson to someone else, but she remains active. “I dream of a world where no one has to come out anymore. Where love is just love. It is never too late to start over. When one door closes, another always opens.”

NL - Poëzie als verbinding in een versnipperde wereld

“Elk mens heeft een verhaal, hoe klein of groot ook,” zegt Ruth van Rossum. Als dichter geeft ze een stem aan mensen die vaak ongezien blijven. Ze is bijvoorbeeld op te roepen voor de Eenzame Uitvaart in Den Haag. “Het raakt me hoe levens soms eenzaam eindigen, maar poëzie kan bijdragen aan waardigheid en respect. Een gedicht laat zien dat iemand er wás en niet zomaar wordt vergeten.”

De Eenzame Uitvaart biedt een laatste eerbetoon aan overledenen zonder nabestaanden. Ruth kruipt in de huid van de onbekende persoon en zoekt naar woorden die recht doen aan hun leven. “Of het nu gaat om een illegale vluchteling of iemand die toevallig in eenzaamheid is beland, elk verhaal verdient het om verteld te worden. Het voelt dan als mijn taak om dat te doen.”

Daarnaast brengt Ruth poëzie naar de stad met gedichten op gevels. Deze buitenpoëzie geeft een moment van rust in een drukke wereld. “Mensen lopen langs, maar om het te lezen en begrijpen moet je even stilstaan. Poëzie geeft adempauze, een andere kijk, of soms gewoon moed om de dag te beginnen. Dat maakt het waardevol.”

Ruth doet ook ander werk voor de samenleving. Of ze nu vanuit haar werk voor de overheid werkt aan grote projecten of een middag met mensen met een verstandelijke beperking praat en tekent, Ruth gelooft in de kracht van verbinding. “Menselijkheid vraagt om aandacht en contact met anderen – dat is belangrijk. Kunst, poëzie en rituelen kunnen mensen raken en samenbrengen.”

Haar boodschap? “We leven in een snelle wereld, maar vergeet niet stil te staan. Kijk om je heen, zie de ander, en wees een beetje zachter voor elkaar. Dat zorgt voor meer menselijkheid en verbinding in onze samenleving.”

 EN - Poetry as a Bridge in a Fragmented World

"Every person has a story, no matter how small or large," says Ruth van Rossum. As a poet, she gives a voice to people who often remain unseen. She can, for example, be called upon for the 'Eenzame Uitvaart' in The Hague, for funerals with a few or no visitors. "It touches me how lives sometimes end lonely, but poetry can contribute to dignity and respect. A poem shows that someone existed and is not just forgotten."

De Eenzame Uitvaart offers a final tribute to deceased individuals without next of kin. Ruth steps into the shoes of the unknown person and searches for words that do justice to their life. "Whether it concerns an undocumented immigrant or someone who happened to end up in loneliness, every story deserves to be told. It then feels like my duty to do so."

Additionally, Ruth brings poetry to the city with poems on walls. This outdoor poetry offers a moment of rest in a busy world. "People walk by, but to read and understand it, you have to pause for a moment. Poetry gives a breather, a different perspective, or sometimes just the courage to start the day. That makes it valuable."

Ruth also does other work for society. Whether she works on large projects for the government or spends an afternoon talking and drawing with people with intellectual disabilities, Ruth believes in the power of connection. "Humanity requires attention and contact with others – that is important. Art, poetry, and rituals can touch and bring people together."

Her message? "We live in a fast-paced world, but don't forget to stand still. Look around you, see the other person, and be a little kinder to each other. That creates more humanity and connection in our society."

NL - Levenshaast en doorzettingsvermogen

Joyce de Ruiter laat zich niet tegenhouden, ondanks de uitdagingen van het Ushersyndroom. Dit syndroom maakt haar langzaam doof en blind, maar ondanks dit blijft ze zichzelf en anderen inspireren. “Nee bestaat niet voor mij. Als iets onrechtvaardig voelt, blijf ik doorgaan.”

Tien jaar geleden werd Joyce volledig arbeidsongeschikt verklaard. Maar met doorzettingsvermogen, een positieve instelling en een goed netwerk heeft ze haar leven opnieuw ingericht. Ze begon haar eigen bedrijf, werd spreker, auteur en trainer. “Als werken op manier A niet lukt, probeer ik B of C. Je moet je omgeving zo inrichten dat je talenten tot bloei komen.”

Door haar beperking kan Joyce bijvoorbeeld niet goed tegen drukke omgevingen, kan ze niet autorijden, niet fietsen en niet in het donker naar buiten. “Mijn zicht is alsof je door een kokertje kijkt, met onscherpe beelden. Ook heb ik moeite met lichtinval. Op een podium staan, met felle lampen op je gericht en een donker theater voor je, is dus allesbehalve makkelijk. Maar met de juiste hulp van mijn assistent en goede voorbereiding, lukt dat toch.”

“Te vaak wordt inclusie gezien als een vinkje zetten, maar het gaat erom dat mensen van buiten je bubbel waarde toevoegen. Door naar anderen te luisteren, groei je als mens.” Haar missie is duidelijk: anderen inspireren om kansen te zien, ondanks beperkingen. “Ik leef met levenshaast. Niet gehaast, maar intens bewust van wat belangrijk is. Elke dag vraag ik me af: wat wil ik doen, wat heeft waarde, en hoe wil ik in mijn rollen staan?”

Met haar verhaal laat Joyce zien dat beperkingen niet definiëren wie je bent. “Het gaat erom wat je doet met de mogelijkheden die je hebt. En dat je alles wat je doet, met volle overtuiging doet.”

 EN - Drive of Life and Perseverance

Joyce de Ruiter does not let herself be held back despite the challenges of Usher syndrome. This syndrome slowly makes her deaf and blind, but despite this, she continues to inspire herself and others. “No does not exist for me. If something feels unjust, I keep going.”

Ten years ago, Joyce was declared unfit for work. But with perseverance, a positive attitude, and a good network, she has reshaped her life. She started her own business, became a speaker, author, and trainer. “If working in way A doesn't work, I try B or C. You need to arrange your environment so that your talents can flourish.”

Due to her condition, Joyce cannot handle busy environments, cannot drive, cannot cycle, and cannot go outside in the dark. “My vision is like looking through a small tube, with blurry images. I also have trouble with light exposure. Standing on a stage with bright lights on you and a dark theater in front of you is anything but easy. But with the right help from my assistant and good preparation, it works.”

“Too often, inclusion is seen as ticking a box, but it is about people outside your bubble adding value. By listening to others, you grow as a person.” Her mission is clear: to inspire others to see opportunities despite limitations. “I live with a sense of life urgency. Not rushed, but intensely aware of what is important. Every day I ask myself: what do I want to do, what has value, and how do I want to stand in my roles?”

With her story, Joyce shows that limitations do not define who you are. “It is about what you do with the possibilities you have. And that you do everything you do with full conviction.”

NL - Een superheld voor iedereen: Suriman en Sranami

Toen de vierjarige zoon van Renate Struger zei: “Mama, donkere kinderen kunnen geen superheld zijn. Ze zijn allemaal wit,” raakte dat haar diep. Als moeder wilde ze daar iets aan doen. “Ik dacht altijd dat het anders zou zijn als mijn kinderen opgroeiden, maar dat was niet zo. Dus besloot ik zelf een superheld te maken: Suriman.”

Suriman, de eerste Surinaamse superheld, en zijn vrouwelijke tegenhanger Sranami zijn meer dan stripfiguren. Ze zijn rolmodellen waar jonge mensen zich in kunnen herkennen. “Jongeren, zwart of wit, zien in hen hun vader, moeder, oom of tante. Het gaat om kracht, identiteit en trots.”

Renate gebruikt haar ervaringen en creativiteit om jongeren te inspireren. Met projecten zoals schrijfkampen, rapsessies en workshops helpt ze hen hun talenten te ontdekken en te gebruiken. “Of het nu gaat om een Instagram-kanaal, een kapperscursus of een eigen bedrijf, ik wil jongeren laten zien dat ze alles in zich hebben om iets moois te bereiken.”

Maar Renate wil meer dan alleen jongeren sterker maken. Voor haar is opvoeding een belangrijk deel van gelijkheid. “Als we mannen willen die respectvol met vrouwen omgaan, moeten we hen de ruimte geven om zich te ontwikkelen zonder vooroordelen. Onze jongens zijn de mannen van morgen. Wat we nu doen, heeft invloed op de toekomst. Door positieve voorbeelden te geven, bouwen we aan een betere wereld. Of dat nu via Suriman is, een feest voor talenten in het Zuiderpark, of een moment waarop een jongere trots kan zijn op zichzelf – alles helpt.”

Met haar werk als moeder, schrijver en projectleider laat Renate zien dat je met creativiteit en doorzettingsvermogen generaties kunt inspireren en verbinden. “Suriname en Nederland hebben een gedeelde geschiedenis. Dat wil ik laten zien, en daar ben ik trots op.”

EN - A Superhero for Everyone: Suriman and Sranami

When Renate Struger's four-year-old son said, "Mama, dark-skinned children can't be superheroes. They are all white," it deeply affected her. As a mother, she wanted to do something about it. "I always thought it would be different when my children grew up, but it wasn't. So I decided to create a superhero myself: Suriman."

Suriman, the first Surinamese superhero, and his female counterpart Sranami are more than comic characters. They are role models that young people can relate to. "Young people, black or white, see their father, mother, uncle, or aunt in them. It's about strength, identity, and pride."

Renate uses her experiences and creativity to inspire young people. With projects such as writing camps, rap sessions, and workshops, she helps them discover and use their talents. "Whether it's an Instagram channel, a hairdressing course, or a business, I want to show young people that they have everything within them to achieve something great."

But Renate wants to do more than just empower young people. For her, parenting is an important part of equality. "If we want men who respect women, we need to give them space to grow without prejudice. Our boys are the men of tomorrow. What we do now impacts the future. By providing positive examples, we build a better world. Whether through Suriman, a talent festival in Zuiderpark, or a moment when a young person can be proud of themselves – it all helps."

With her work as a mother, writer, and project leader, Renate shows that with creativity and perseverance, you can inspire and connect generations. "Suriname and the Netherlands have a shared history. I want to show that, and I am proud of it."

NL - Als ervaren beginner, met een missie in het onderwijs

Zes jaar geleden ruilde Merel van Vroonhoven de bestuurskamer in voor het klaslokaal. Na een indrukwekkende carrière in de top van het bedrijfsleven besloot ze leraar in het speciaal onderwijs te worden. “Ik wilde niet meer op afstand impact maken, maar dichtbij van betekenis zijn op individueel niveau.”

Merel werd gedreven door persoonlijke ervaringen. “Als één van de weinige vrouwen in een mannenwereld voelde ik vaak hoe het is om in de minderheid te zijn. Het heeft me nog bewuster gemaakt van hoe belangrijk het is dat iedereen in onze maatschappij mee mag doen, ongeacht onze verschillen. Het opvoeden van mijn zoon met autisme heeft mijn blik verder verruimd. Dankzij geweldige leraren kwam hij tot bloei en dat had niet alleen een positieve invloed op hem maar op ons hele gezin.”

In haar werk ontmoet Merel leerlingen uit alle hoeken van de samenleving: van kinderen met ouders in de bijstand tot kinderen van advocaten. “De diversiteit in mijn klas is een afspiegeling van Den Haag, en dat maakt het zo bijzonder. Onze focus ligt niet op wat een kind niet kan, maar juist op waar hun talenten liggen. Ik wil het moment vangen waarop de nieuwsgierigheid bij kinderen tot leven komt. Dat is echt magie.”

Naast haar werk in het klaslokaal zet Merel zich in voor verandering in het onderwijs. “We moeten stoppen met onderwijs te zien als een commerciële markt waarin scholen en leerlingen met elkaar strijden en het behandelen als wat het werkelijk is: een recht voor elk kind, ongeacht waar zijn wieg staat. Het vak van leraar verdient dezelfde professionaliteit en status als dat van een arts of rechter. Alleen zo kunnen we het lerarentekort aanpakken en de kwaliteit van het onderwijs verbeteren.”

Merel hoopt dat haar carrièreswitch anderen aan het denken zet. “Vraag jezelf af: draag ik op dit moment bij op de manier die ik wil? Je hoeft niet je hele leven hetzelfde te doen, en je hoeft niet bang te zijn om iets nieuws te leren. Ik noem mezelf een ervaren beginner. En besef dat je door één leven aan te raken, heel veel mensen kunt bereiken. Met alle kralen samen kom je tot een hele ketting.”

EN - As an Experienced Beginner, with a Mission in Education

Six years ago, Merel van Vroonhoven swapped the boardroom for the classroom. After an impressive career in top management, she decided to become a teacher in special needs education. “I no longer wanted to make an impact from a distance but I want to be meaningful up close at an individual level.”

Merel was driven by personal experiences. “As one of the few women in a man's world, I often felt what it is like to be in the minority. It made me even more aware of how important it is that everyone in our society should be able to participate, regardless of our differences. Raising my son with autism has broadened my perspective. Thanks to wonderful teachers, he flourished, and that had a positive impact not only on him but on our entire family.”

In her work, Merel meets students from all walks of life: from children with parents on welfare to children of lawyers. “The diversity in my class is a reflection of The Hague, and that makes it so special. Our focus is not on what a child cannot do, but on where their talents lie. I want to capture the moment when curiosity comes to life in children. That is true magic.”

In addition to her work in the classroom, Merel advocates for change in education. “We need to stop viewing education as a commercial market where schools and students compete and treat it as what it truly is: a right for every child, regardless of their background. The teaching profession deserves the same professionalism and status as that of a doctor or judge. Only then can we tackle the teacher shortage and improve the quality of education.”

Merel hopes her career switch will make others think. “Ask yourself: am I contributing in the way I want to right now? You don't have to do the same thing your entire life, and you don't have to be afraid to learn something new. I call myself an experienced beginner. And remember that by touching one life, you can reach many people. With all the beads together, you create a whole necklace.”

NL - Van onrecht naar veerkracht – een leven gewijd aan rechtvaardigheid

Ligya Wachter werd geboren in Suriname en is de achterkleindochter van een kind dat als slaaf werd geboren. Hierdoor voelt ze een sterke verbinding met de geschiedenis en de strijd voor gelijkheid. Haar jeugd werd gevormd door de sterke vrouwen in haar familie, zoals haar moeder en oma. “Mijn moeder was een dappere vrouw die, ondanks alle uitdagingen, altijd vooruitkeek en ons liet zien hoe je voor jezelf en je gezin kunt zorgen.”

“Doordat haar vader jong overleed en haar familie hun geboortedorp moest verlaten, leerde Ligya al vroeg wat onrecht is. Het verlies van ons dorp en mijn vader maakte een diepe indruk. Mijn gevoel om te strijden voor rechtvaardigheid en de wens om anderen te helpen, werd hierdoor gevoed.”

Na haar verhuizing naar Nederland in de jaren 80 begon Ligya haar eigen weg te vinden. Ze werkte, studeerde en werd actief in de vrouwenbeweging. Ze sloot zich aan bij zwarte en migrantenorganisaties en vond kracht in de gezamenlijke strijd voor gelijkheid. “Het voelde als een openbaring om te zien dat ik niet alleen was in deze strijd. Samen stonden we sterker, zowel zwarte als witte vrouwen, in de zoektocht naar respect en inclusiviteit.”

Ligya hielp bij het oprichten van de vrouwenorganisatie Mil Colores. Dit platform brengt vrouwen met verschillende achtergronden samen. Het is een plek voor feestelijke momenten, maar ook voor gesprekken over racisme, vrouwenrechten en zichtbaarheid. “We wilden laten zien dat een inclusieve samenleving mogelijk is, waar iedereen vrij kan leven op zijn eigen manier.” Vanuit Mil Colores organiseert Ligya ook elk jaar een wandeling over vrouwengeschiedenis en het slavernijverleden. Deze wandeling vindt telkens plaats in een andere stad. Ligya is ook actief binnen Stichting Rainbow Den Haag die zich inzet voor zichtbaarheid, inclusie en diversiteit.

“Vrouwen vormen de wereld, of je nu kinderen hebt of niet. We zijn opvoeders, rolmodellen en het fundament van verandering. Maar we mogen de mannen en jongens niet vergeten. Respect en gelijkheid beginnen bij opvoeding.”

EN - From Adversity to Resilience – A Life Dedicated to Justice

Ligya Wachter was born in Suriname and is the great-granddaughter of a child born into slavery. This gives her a strong connection to history and the fight for equality. Her youth was shaped by the strong women in her family, such as her mother and grandmother. “My mother was a brave woman who, despite all challenges, always looked ahead and showed us how to take care of ourselves and our family.”

“When her father died young and her family had to leave their birthplace, Ligya learned early on what injustice is. The loss of our village and my father left a deep impression. My drive to fight for justice and the desire to help others were fueled by this.”

After moving to the Netherlands in the 1980s, Ligya began to find her own way. She worked, studied, and became active in the women's movement. She joined black and migrant organizations and found strength in the collective struggle for equality. “It felt like a revelation to see that I was not alone in this struggle. Together we were stronger, both black and white women, in the search for respect and inclusivity.”

Ligya helped establish the women's organization Mil Colores. This platform brings together women from different backgrounds. It is a place for celebratory moments but also for discussions about racism, women's rights, and visibility. “We wanted to show that an inclusive society is possible, where everyone can live freely in their own way.” With Mil Colores, Ligya also organizes an annual walk on women's history and the history of slavery. This walk takes place in a different city each time. Ligya is also active within the Rainbow Den Haag Foundation, which promotes visibility, inclusion, and diversity.

“Women shape the world, whether you have children or not. We are educators, role models, and the foundation of change. But we must not forget the men and boys. Respect and equality begin with upbringing.”

NL - Verbinder in de wijk en kracht achter ReVa Moeders

Mala Wallage Paidin groeide op in een Javaans gezin in Suriname en verhuisde in de jaren 90 naar Nederland. Als wijkverpleegkundige bouwde ze een hechte band op met de bewoners van de Haagse wijk Segbroek. Hier startte ze in 2022 het initiatief ReVa Moeders, dat in januari 2024 uitgroeide tot een officiële stichting.

“De wijk waarin ik werk heeft veel uitdagingen. Het is een achterstandswijk waar armoede, vervuiling en sociale problemen samenkomen. Maar door kleine stappen te zetten, zie je vooruitgang,” vertelt Mala. Met ReVa Moeders organiseert ze activiteiten die buurtbewoners verbinden en ondersteunen. Denk aan taallessen, naailessen, huiswerkbegeleiding en het uitdelen van maaltijden aan gezinnen die financieel krap zitten.

Wat ReVa Moeders bijzonder maakt, is de focus op toegankelijkheid en betrokkenheid. Mala luistert naar de wensen van de buurtbewoners en bedenkt oplossingen die bij hen passen. “Toen vrouwen vertelden dat ze geen oppas hadden om naar taalles te gaan, zei ik: neem je kinderen gewoon mee. Als je maar één goede zin in het Nederlands leert, is dat al winst.”

Ook in het opknappen van buurtpleinen speelde Mala een belangrijke rol. Door gesprekken te organiseren met bewoners en de gemeente, ontstaat er meer groen en ruimte voor kinderen om te spelen. “Hoe meer activiteiten we organiseren, hoe minder hangjongeren zich er thuis voelen. Zo creëren we een veilige plek voor iedereen.”

Voor Mala draait alles om verbinding. “Eten verbindt mensen. Of ze nu Marokkaans, Turks, Pakistaans, Afghaans, Eritrees, Senegalees, Bulgaars of Pools zijn. We koken samen, eten samen, of doen andere activiteiten, zoals kleding naaien. Het brengt verschillende culturen en generaties samen. Dat is de kracht van onze gemeenschap.”

EN - Community Bridge and Powerhouse Behind ReVa Mothers

Mala Wallage Paidin grew up in a Javanese family in Suriname and moved to the Netherlands in the 1990s. As a community nurse, she built a close bond with the residents of the Segbroek district in The Hague. Here, she started the initiative ReVa Moeders in 2022, which became an official foundation in January 2024.

“The neighborhood I work in has many challenges. It is a disadvantaged area where poverty, pollution, and social problems converge. But by taking small steps, you see progress,” Mala says. With ReVa Moeders, she organizes activities that connect and support neighborhood residents. Think of language lessons, sewing lessons, homework guidance, and distributing meals to families who are financially strapped.

What makes ReVa Moeders special is the focus on accessibility and involvement. Mala listens to the wishes of the neighborhood residents and comes up with solutions that suit them. “When women said they had no babysitters to attend language classes, I said: just bring your children. If you learn just one good sentence in Dutch, that’s already a win.”

Mala also played an important role in sprucing up neighborhood squares. By organizing conversations with residents and the municipality, more greenery and spaces for children to play have been created. “The more activities we organize, the less loitering youths feel at home in those squares. This way, we create a safe place for everyone.”

For Mala, everything revolves around connection. “Food connects people. Whether they are Moroccan, Turkish, Pakistani, Afghan, Eritrean, Senegalese, Bulgarian, or Polish. We cook together, eat together, or do other activities, such as sewing clothes. It brings different cultures and generations together. That is the strength of our community.”

NL - Samen voor verbinding in Laak

Corinne van der Walt zet zich met hart en ziel in voor de wijk Laak, waar ze geboren en getogen is. “Ik ben opgegroeid in een omgeving waar iedereen elkaar kende, waar de deur altijd openstond. Nu is dat heel anders. Mensen leven meer apart, en dat wil ik veranderen.”

Met initiatieven zoals Golden Girls Laak organiseert Corinne evenementen waar vrouwen met verschillende achtergronden samenkomen en waar je makkelijk aan kunt deelnemen. “We organiseerden workshops waarbij taal geen drempel kon vormen, zoals bloemschikken of andere creatieve dingen. In het begin zaten de vrouwen van de verschillende culturen apart. Maar al snel mengden ze en gingen ze met elkaar in gesprek. Het doel is verbinding, en dat lukt steeds beter.” Uit dit initiatief is ook het magazine Gâhwe Vrâhwe ontstaan. Dit geeft vrouwen een kans om hun verhalen te delen en nieuwe dingen te leren, zoals interviewen, schrijven en fotograferen.

Corinne werkt nu in het Laak Theater, waar ze met evenementen zoals From Laak With Love verschillende culturen in de wijk samenbrengt. “Elke maand zetten we een andere cultuur in het zonnetje. De ene keer zijn het de Bulgaarse vrouwen, dan weer de Chinese of Ghanese en soms ook de Nederlandse. Van geschiedenis tot muziek en eten, het is een feest van herkenning en ontdekking.”

Haar motivatie komt uit haar verbondenheid met de wijk. “Ik heb altijd geloofd in de kracht van samen. Alleen als we elkaar ontmoeten en begrijpen, kunnen we fijn samenleven. Niemand kan iets alleen. Stap uit je bubbel. Werk samen en sta open voor andere perspectieven. Samen maken we niet alleen Laak, maar de hele samenleving beter.” Met haar energie en betrokkenheid blijft Corinne werken aan een verbonden en positief Laak.

EN - Connecting Together in Laak

Corinne van der Walt dedicates herself wholeheartedly to the Laak district, where she was born and raised. “I grew up in an environment where everyone knew each other, where the door was always open. Now it is very different. People live more apart, and I want to change that.”

With initiatives like Golden Girls Laak, Corinne organizes events where women from different backgrounds come together and where participation is easy. “We organized workshops where language would not be a barrier, such as flower arranging or other creative activities. At first, the women from different cultures sat apart. But soon they mingled and started talking to each other. The goal is connection, and it’s getting better.” From this initiative, the magazine Gâhwe Vrâhwe was also born. It gives women a chance to share their stories and learn new things, such as interviewing, writing, and photography.

Corinne now works at the Laak Theater, where she brings together different cultures in the neighborhood with events like From Laak With Love. “Every month we highlight a different culture. Sometimes it’s the Bulgarian women, then the Chinese or Ghanaian, and sometimes the Dutch. From history to music and food, it’s a celebration of recognition and discovery.”

Her motivation comes from her connection to the neighborhood. “I have always believed in the power of togetherness. Only when we meet and understand each other can we live well together. No one can do anything alone. Step out of your bubble. Work together and be open to other perspectives. Together we can make not just Laak, but the whole society better.” With her energy and commitment, Corinne continues to work towards a connected and positive Laak.